Een column van voorzitter Leen Harpe:
De sage van de zeemeermin moet het verval van het eens zo welvarende dorp Westenschouwen verklaren. Volgens de sage zou het dorp vergaan en zou alleen de toren blijven staan. Welnu, dat lijkt uitgekomen. Ik moest daaraan denken door al het wel en wee over de kustbebouwing. Meer wee dan wel overigens. Gedeputeerde Staten hebben de regie losgelaten en leunen samen met een statenmeerderheid heerlijk achterover om te zien wat er gaat gebeuren.
Eerste verantwoordelijk gedeputeerde Carla Schönknecht heeft tijd over en heeft zich voluit gestort op de Zeeuwse leeuw. De historisch beschermde beeltenis is na veelvuldig overleg opgepoetst en heeft een stijve nek gekregen. Als gevolg van deze ingreep kan hij niet meer boven komen, zoals de spreuk dat zegt. Gedeputeerde Harry van der Maas vermaakt zich ondertussen op de asfaltmachine, om zo een tweede ‘coldkees’ zaak te voorkomen. Ook gedeputeerde Ben de Reu heeft het te druk voor provinciale zaken. Hij rekent zich nog steeds suf aan de toeschouwersanalyse van Omroep Zeeland over de opbrengsten van de Tour de France-etappe en natuurlijk de bibliotheek.
Jonggedeputeerde Jo-Annes de Bat heeft het ook al helemaal onder de knie. Samen met wnd. Burgemeester, alias vredestichter van Reimerswaal, Piet Zoon werd een nieuw welkomstbord geplaatst bij de poort van Zeeland. Schrikken was dat! Het mooie, vrolijke en uitnodigende bord met een warm ‘Welkom in Zeeland’ is vervangen door een strak en star bord, dat aan moet duiden dat Zeeland in zee ligt. Jo-Annes tart de goden, of liever gezegd de zeemeermin met dit bord. Vlakbij ligt onder de diek de verdronken stad Rommerswael (Reimerswaal). Door menige stormvloed en misrekeningen is deze ooit zo welvarende stad vergaan. In 1978 bouwde Rijkswaterstaat ook nog eens een schutsluis (de Bergse Diepsluis) op een van de rijkste archeologische monumenten van Nederland, als onderdeel van de Oesterdam. De restanten liggen vanaf die tijd onder een laag asfalt.
Zal de zeemeerman nog een keer accepteren dat Zeeland in de fout gaat, maar nu met een overkill aan kustbebouwing? Ik hoor hem zeggen:
Zeeland, Zeeland ’t zal u rouwen
dat ge heeft geroofd mijn vertrouwen
Zeeland zal vergaan
alleen mijn estuarium zal blijven bestaan