Column Marten Wiersman - 28 maart 2015
“Het bijna almachtige staatsbedrijf TENNET ging op die mooie vrijdag [27 mrt./red.] onderuit. Half Nederland plat, nog in de Randstad ook, en dan vindt heel media-Nederland dat natuurlijk héél erg. En na een uur storing is het tijd daar Kamervragen over te stellen af anderszins de verontwaardiging tot uitdrukking te brengen. Lees door >>
Best vreemd natuurlijk. Je zou ook kunnen nagaan welke creativiteit, probleemoplossend vermogen of hulpvaardigheid is ontstaan. Wat we daarvan zouden kunnen leren. Wat we verder moeten ontwikkelen om weer een beetje zelfstandiger te worden in de samenleving. Waarom beschouwen we storingen niet als oefentijd voor zelfstandigheid en vernieuwing? Nee, we gaan op zoek naar de schuldige. Want natuurlijk heeft er iemand de schuld. En die zullen we vinden. Hoe dan ook!
Opmerkelijke kritiek van de zijde van de Socialistische Partij. Deze hoeders en belangenbehartigers van de vrijwel onbeperkte staatsmacht. De pleitbezorgers van overheidsingrijpen en staatsbemoeienis waren toch even met stomheid geslagen: een Staatsbedrijf, ons eigen TENNET faalde. Maar onze SP is flexibel. Onmiddellijk werd het dogma van de grootschaligheid en de staatsmacht verlaten: als we het aan de burgers hadden overgelaten met onze eigen zonnepanelen en molentjes, was dit niet gebeurd, aldus de SP. Het is hoopgevend dat de SP pleit voor meer autonomie van de burger ten koste van de staatsmacht. Dat belooft veel!
Het is voorts beangstigend dat de SP de suggestie wekt dat we de NS, Schiphol, de Amsterdamse haven en Corus overeind kunnen houden met decentrale oplossingen. Juist daarvoor hebben we netwerken nodig, sterke netwerken. Ook internationaal. Maar blijkbaar kent men bij de SP de Internationale niet meer. Dat lijkt me om meer dan één reden goed nieuws…"
Marten