De Europese Commissie wil de derivatenhandel van energiebedrijven aan banden leggen. Energiebedrijven doen dit om lange termijn energiecontracten af te dekken, maar handelen ook speculatief. Dat laatste wil de EU-commissie aan banden leggen; de commissie vermoedt kartelvorming bij op basis van de zg. Euribor-rente, het tarief waartegen banken elkaar geld lenen. GroenLinks stelde op 26 okt. jl. vragen; ziehier de antwoorden van GS.

Toelichting

De Europese Commissie wil de derivatenhandel* van energiebedrijven aan banden leggen. Energiebedrijven blijken dit te doen om lange termijn energiecontracten af te dekken, maar handelen ook speculatief. Dat laatste wil de EU-commissie aan banden leggen. De commissie vermoedt dat er sprake is van kartelvorming bij de handel in derivaten op basis van de zogeheten Euribor-rente, het tarief waartegen banken elkaar geld lenen. Reden voor de EC deze handel te willen verbieden, is dat deze derivaten een eigen leven zijn gaan leiden. De namen van bedrijven waar de onderzoeken worden verricht, heeft de EU-commissie niet bekendgemaakt. Ook de lidstaten van de Europese Unie waar de onderzoeken plaatsvinden zijn niet bekend.

De vragen van GroenLinks met de antwoorden van Gedeputeerde Staten:

  1. Is ook Delta NV bij de handel in derivaten betrokken?

    Ja. Recent is hierover naar aanleiding van vragen in de Commissie BFW een brief van GS gestuurd. Deze stond op de agenda van 18 november 2011. (Zie bijlage l)
  2. Zo ja, is dit uitsluitend ter afdekking van uit energiecontracten voortvloeiende verplichtingen, of worden ook contracten met een speculatief motief afgesloten?

    De handel in derivaten dient ter dekking van leveringscontracten energie en productie portfolio. Zie ook de beantwoording in bijgevoegde brief (bijlage).
  3. Kan worden aangegeven welk volume door Delta de afgelopen jaren in derivaten is gehandeld en welke omvang dit op basis van een normale bedrijfsvoering zou zijn?
  4. Kan inzicht worden gegeven in de financiële risico’s van een en ander voor Delta NV?
  5. Welke zijn de mogelijke consequenties voor het financiële resultaat van Delta NV?

    Het antwoord op vraag 3, 4 en 5:

    De omvang waarin in derivaten wordt gehandeld is gebaseerd op de normale bedrijfsvoering. Zie verder ook de cijfermatige onderbouwing in de brief.
  6. Is dit van invloed op de aandeelhouderswaarde en het dividendbeleid?

    De handel in derivaten dient voor risicoafdekking en daarmee werkt dit ook ter bescherming van de aandeelhouderswaarde en het dividend.
* De handel is ontstaan omdat het niet handig is om een centrale steeds aan en uit te zetten. Daarom levert centrale A aan centrale B, als er overcapaciteit is, en centrale B tekort komt. Dit soort zaken worden met opties en futures ('derivaten') geregeld. Centrale A (of maatschappij) spreekt bv af met centrale B, dat ze energie mogen verkopen, tegen een vooraf vastgestelde prijs, binnen een termijn van bv 2 jaar. Dat kan voordelig zijn voor A (een minimumprijs staat vast) en ook voor B (de maximumprijs staat ook vast). Die opties hebben zelf ook weer een bepaalde waarde. Want als er in een optie is geregeld, dat A voor bedrag X energie van B mag kopen, en de energieprijs stijgt, dan wordt die optie automatisch meer waard. Mocht A binnen de termijn die energie niet nodig hebben, dan kan altijd de optie nog worden verkocht, aan een maatschappij die wel om energie zit te springen. Het doel van opties (ook bij aandelen) is om je in te dekken, tegen te grote schommelingen in prijs. Dat kost dus geld, maar het is een soort verzekeringspremie. In principe kunnen hiermee de energieprijzen in de hand worden gehouden.