Persbericht

VERGROENING IS CULTUUROMSLAG

Op de themabijeenkomst van GroenLinks Zeeland in de Goederenloods te Goes spraken belangstellenden, leden en deskundigen met elkaar over de mogelijkheden in de vergroening van de landbouw en veeteelt. Ruim dertig aanwezigen wisselden ideeën en wetenswaardigheden uit.

Drie inleiders hielden een korte pitch.

Wim Dijkman, adviesbureau CLM (Centrum voor Landbouw en Milieu)
Het kan groener. We zijn erg bezig met de achterkant, minder uitstoot, zuiniger, minder gewasbeschermingsmiddelen. Beter is werken aan de voorkant en zorgen dat je minder het milieu belast of minder uitstoot. De provincie heeft met 3000 ha grond een mooie hoeveelheid om in te experimenteren. Dat zou Zeeland bij uitstek kunnen oppakken.

Charl van de Sande, biologische boer
Walnoten, melk en vleesvee. Met 135 koeien in samenwerking met landbouwers in de buurt. Door klaver bij de buren te verbouwen, is daar sprake van bodemverbetering. In combinatie met bemesting van eigen koeien levert dit in samenwerking met collega landbouwers een goed evenwicht op. Dierenwelzijn is groot. Hij gebruikt geen antibiotica en toch zijn de beesten zeer gezond en maakt het samen tot een gezond bedrijf en is er voor Charl van de Sande een goede boterham te verdienen.

Gerwi Temmink, lijsttrekker GroenLinks Provinciale Staten Zeeland
Provincie Zeeland moet de circulaire landbouw stimuleren, door middel van overgangssubsidies. GroenLinks Zeeland maakt zich daar hard voor.

Stellingen
Daarna volgde een forumdiscussie over een aantal stellingen, één van de stellingen was: Boeren zijn gewoon ondernemers die je niet lastig moet vallen met biodiversiteit, daarbij gaf Charl aan dat door verschillende soorten grassen en kruiden te laten groeien in de wei, biodiversiteit wordt gecreëerd.
Nodig is een goed functionerende bodem, zo stelde Wim Dijkman, er zit meer in de bodem dan menig boer in de gaten heeft, maak daar gebruik van. Je kunt de boer er zeer mee lastig vallen. Boeren zijn nog niet altijd goed op de hoogte van wat er voor een goed functionerende bodem nodig is.

Een andere stelling was: Zeeuwen moeten regionale producten kopen.
Als je duurzamer wil leven, dan kom je sneller op het idee om bij de producent ook je producten te kopen. Verplichten is echter niet de manier, het is een gedragsverandering die moet ontstaan.

En een derde: Vergroening van de landbouw en veeteelt is geen kwestie van natuur maar van cultuur.
Gerwi Temmink betoogt dat het een kwestie van beiden is, zeker niet van natuur alleen. Cultuurverandering en verandering van eigen gebruik ligt er doorgaans meer aan ten grondslag.
Ook het niet alleen denken in termen van groei en schaalvergroting. Het is wel de trend, maar dat is niet perse nodig.

Discussie
Tenslotte was het de beurt aan de zaal, dat leverde een levendige discussie op. We mogen in de biologische landbouw ook wel eens wat groter denken. Er zijn behoorlijk wat grote biologisch dynamische boeren. Het valt bovendien op dat het allemaal vaklui zijn en goed geschoold.
Subsidies vanuit de politiek zouden een cultuuromslag moeten dienen en minder grootschalige technische voorzieningen.

Om biologische landbouw en veeteelt te stimuleren is er voor boeren behalve een cultuuromslag ook een perspectief nodig, dus ook afzetmogelijkheid. Dus niet alleen anders denken maar ook anders doen!

Uit het publiek komt de vraag of er een website of platform is waarop biologische boeren te vinden zijn. Het is voor consumenten nu vaak niet duidelijk of en waar er biologische boeren of landwinkels zitten. Kennelijk zijn er ook veiligheidsbeperkingen om biologische boeren te bezoeken, terwijl dit voor jonge schoolkinderen wel zou kunnen bijdragen aan een cultuurverandering bij de aanstormende generatie. Het zou in ieder geval goed zijn om de bekendheid van biologische landbouw en veeteelt te vergroten. Hierin kan de politiek een belangrijke rol spelen.

De rol van de politiek in Zeeland is om er voor te zorgen dat we alle kansen grijpen om te experimenteren en als dat niet gebeurt lopen we de kans om achter de feiten aan te lopen.

Biologische landbouw is eenvoudiger CO2 vrij te maken dan biologische veeteelt, als antwoord op de vraag uit het publiek of de footprint van niet-biologisch vlees verschilt van biologisch vlees.

Voor Zeeland zien we de volgende aanstormende uitdagingen:
Zeespiegelstijging
Zoute kwel
Gebrek aan zoet water

Carl, onze biologische boer, legt uit dat door geen kunstmest te gebruiken, hij al extra verzilting tegengaat. Door ‘s winters de bodem open te trekken wordt het inwateren vergemakkelijkt waardoor ook verzilting binnen de eerste twee meter minder wordt. Ook kan eventueel het aanwezige zilte water van onder worden weggepompt.
Alles bij elkaar genomen laat zien hoe met een duurzame benadering met zoute kwel kan worden omgegaan.

Meer weten over biologisch boeren?
Zie www.vandersandemelkveehouderij.nl

___