Zonder kunst en cultuur geen bezieling, vernieuwing en vooruitgang. Zeeland heeft veel te bieden; meer mensen moeten de kans krijgen om kunst te ervaren en ervan te genieten. Daarnaast is er echter de uitdagende confrontatie met nieuwe uitingen van cultuur en met andere culturen. Dat kan de kijk op het eigen leven en op het leven in de samenleving verrijken en veranderen. Een gevarieerd cultuuraanbod draagt tevens bij aan de aantrekkelijkheid van Zeeland, waar het goed wonen en verblijven is.
Het culturele aanbod – voor jong en oud - moet veelzijdig zijn en goed gespreid over de regio’s plaats-vinden. Professionele beeldend kunstenaars, vormgevers en architecten die in Zeeland wonen, werken of er hun wortels hebben, moeten worden gestimuleerd om creatieve bijdragen te leveren aan de Zeeuwse samenleving. Bekende festivals met internationale uitstraling moeten vooral blijven voortbestaan, omdat ze een grote aantrekkingskracht hebben op jong en oud. Zeeland biedt grote kansen voor land-art: harmonie van kunst en natuur, bv. op Neeltje Jans – wat wereldwijd toeristen zal trekken, met aanstormende of gerenommeerde kunstenaars.
De provincie is een belangrijke speler op het gebied van erfgoed. Niet alleen als uitvoerder van wettelijke taken en verdeler van subsidies voor bijvoorbeeld rijksmonumenten. Ook op het gebied van cultuur-educatie, archeologie, musea en immaterieel erfgoed vervult de provincie, als regisseur van bovenregionale samenwerking, een aanjagende rol. Als verbindend element kan erfgoed ingezet worden bij het realiseren van economische en sociale taken. Samenwerking en regie zijn daarbij belangrijk. Behoud van beeld¬bepalende gebouwen is het best gewaarborgd als een nieuwe bestemming gegeven kan worden. Dat vraagt om creatieve oplossingen. De provincie moet zich inzetten om deze gebouwen een nieuwe bestemming te geven. Daarbij maakt de provincie gebruik van grensoverschrijdende samenwerking, waarbij Europese middelen worden ingezet.
Het cultuurbeleid van Zeeland kan zich bij uitstek onderscheiden door gebruik te maken van de historische context en daarbij de confrontatie te zoeken met de moderne, grensverleggende kunst.
